Ko je bio Momo Kapor

Obrazovanje

U izdanju Pošte Srbije ove godine puštene su u opticaj i poštanske marke u okviru edicije „Znamenite srpske ličnosti”. U martu tekuće godine je održana promocija u PTT muzeju, poštanske marke posvećene Momčilu Momi Kaporu, slikaru, književniku i novinaru. Na ovoj poštanskoj marki se našao prepoznatljivo delo iz 2000. godine „Autoportret“ čiji je autor upravo Momo Kapor. Među motivima su i drugi njegovi poznati crteži kao što su: „Portret Liki” iz 1982. godine a koji je postavljen na vinjeti; „Beograd na šeširu” iz 2006. godine je postavljen na kovertu prvog dana, odnosno FDC; crtež „Devojka sa ružom” iz 1996. godine je postavljena na žigu. Iako prigodno edicija izlazi na desetogodišnjicu od smrti ona je samo jedna od mnogobrojnih činova u čast lika i dela Mome Kapora. U Beogradu je 2015. godine nazvana ulica po njemu a 2016. godine je otvoren i trg. Njegova supruga, Ljiljana Kapor, je u 2010. godine osnovala Zadužbinu Momčilo Momo Kapor i ustanovila nagradu „Momo Kapor“ za oblast književnost i likovne umetnosti koja se dodeljuje jednom godišnje. Iako samo posebno predstavljanje lika i dela nije posebno potrebno, svakako zaslužuje da bude predstavljeno.

Biografija

Rođen u Sarajevu 1937. godine, po završetku rata ga otac dovodi u Beograd. Na beogradskoj Akademiji likovnih umetnosti je diplomirao slikarstvo 1961. godine. Neka od poznatijih njegovih slikarskih dela su već pomenuta ali popularnost su stekla i druga dela kao što su : „Ruke“ iz 1982. godine, „Pesnik i muza“ iz 1990. godine, „Kralj i dama herc“ Iz 1986. godine, „Detinjstvo“ iz 1998. godine čija aukcijska cena počinje od 2400 evra. Naravno, ovde su nabrojana samo deo njegovih slikarskih dela od ukupno njih 30tak. Stvarao je koristeći različite tehnike od flomastera do ulja na platnu, a neretko i kombinovane tehnike.

Veliku popularnost i danas imaju njegova književna dela, kojih je otprilike oko 40. Prvo objavljeno delo je „Beleške jedne Ane“ iz 1972. godine. Ova knjiga je sačinjena od serije istoimenih tekstova koji su bili objavljivani u časopisu „Bazar“ a kojima je privukao veliku pažnju publike. Ova knjiga je 1975. godine imala i drugo izdanje. Neki od njegovih naslova su: „ Hej, nisam ti to pričala“ koja objavljena 1978. godine, „Skitam i pričam: putopisni dnevnik“ koja je objavljena 1979. godine, „Poslednji let za Sarajevo“ koja je objavljena 1995. godine, „Lep dan za umiranje“ objavljeno 2004. godine, itd.

Pored navedenog, autor je i većeg broja dokumentarnih filmova, televizijskih emisija. Napisao je više scenarija za dugometražne filmove: „Banket“, „Bademi s onu stranu smrti“, „Valter brani Sarajevo“, „Džoli džokej“, „Kraj vikenda“. Neka od njegovih književna dela su i ekranizovana. U pitanju su: „ Una“ i „Knjiga žalbi“.

Svoju plodonosnu karijeru završava delom koje je objavljeno 2010. godine pod nazivom „Kako postati pisac“. Delo sadrži elemente autobiografije ali uz to predstavlja i savremeni roman koji pruža studiju afirmacije pisca. Od 1996. godine je bio član Senata Republike Srpske i Akademije nauka i umetnosti Republike Srpske. U poslednjim godinama svog života je bio redovni kolumnista frankfurtskih Vesti.

Preminuo je u martu 2010. godine od posledica raka grla. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Srodni tekstovi:

Ko je bio Momo Kapor

Biografija

Vaš vodič za promene: Evo kako da se transformišete sa stilom

Roditelji pripremite svog đaka prvaka na vreme

Vodič za kupovinu toplotne pumpe

Zašto su dečije tapete tako popularne?